toch geen rustdag

Nadat vorig jaar door een nare val een einde kwam aan onze aspiraties om op weg te gaan voor onze tweede pelgrimsreis mogen we morgenvroeg toch samen vertrekken. We zijn er klaar voor, hebben zin en hebben buienradar maar uitgezet. Toch vragen de mensen ons of we het nodig vinden om een wintersport én zomervakantie te combineren.
We gaan het beleven. De tocht naar Santiago begon ook met koud, nat en guur herfstweer. Het werd een fantastische reis.

De voorbereidingen zijn met de ervaringen van 2010 anders. Er zijn veel minder onzekerheden als het gaat om wat nemen we wel en wat niet mee.

De route die we gaan fietsen is goed te zien op de site www.reitsmaroutes.nl Een andere route ( Benjamins) is iets mooier en gaat door meer heuvelachtig terrein ( Ardennen en Vogezen). Maar om direct al de heuvels op te zoeken leek ons niet verstandig. Eerst tot de Alpen maar de nodige conditie op gaan doen en dan hopen we daarmee de Arlbergpas ( en de overige obstakels in de Alpen en Toscane) te kunnen nemen. Streven is om de route via Bologna en Siena te nemen. De zwaarste en ook mooiste.

Onze dochters zullen datgene wat ze meekrijgen op de site te vermelden. Zelf hebben we besloten om zoveel mogelijk afstand te nemen van toetsenborden. In plaats daarvan enkele goede boeken meegenomen en ons schrift en de pen.

Kortom, morgenvroeg om 9.30 hopen we op te stappen en via Apeldoorn richting Arnhem te fietsen.